پيشگفتار مترجم

در اينكه (امامت )، تداوم خط نورانى (رسالت ) و ضامن اجراى احكام خدا در جامعه است ، شكى نيست و بدون اين پشتوانه ، دين الهى از حالت قانون به صورت اجرا در نمى آيد.

پيش بينى مكتب وحى براى اين منظور، همان (وصايت ) است كه در مورد پيامبران گذشته نيز تحقق داشته و انبياء الهى براى ادامه دين خداپس از خودشان (وصى ) معرفى مى كردند تا هادى مردم و مبين شريعت باشد.

در اسلام ، آن چه كه در روز هيجدهم ذى حجه سال دهم هجرى در (غدير خم ) پيش آمد و حضرت رسالت ، به فرمان الهى اميرالمؤ منين على (ع ) را به امامت و وصايت و خلافت تعيين نمود، يكى از حلقه هاى همين سلسله نورانى و رشته مستمر (وصايت ) بود. دراهميت آن نيز، همين بس كه خداوند به پيامبرش فرمان اكيد داد كه آن را به مردم (ابلاغ ) كند و گرنه رسالت خدا را ابلاغ نكرده است . پس از انجام آن مراسم نيز، آيه (اكملت لكم دينكم ...) نازل شد كه نشان دهنده جايگاه والاى ولايت و رهبرى در اكمال دين و اتمام نعمت است .

غدير، كاشتن بذر ولايت